Newsletter Tydzień w SEP

W dniu 12 czerwca 2024 roku o godzinie 5:45 członkowie Nowohuckiego Oddziału SEP zebrali się na parkingu przy Nowohuckim Centrum Kultury, gdzie czekał na nas autokar, którym ruszyliśmy w stronę Wilna. Dotarliśmy tam w godzinach wieczornych i po zakwaterowaniu w hotelu Urbihop i odświeżeniu po podróży, posililiśmy się dobrą obiadokolacją, a resztę wieczoru spędziliśmy na odpoczynku.

Drugiego dnia po śniadaniu ruszyliśmy na zwiedzanie, zaczynając od najstarszego cmentarza w Wilnie – cmentarza na Rossie. Wchodząc tam od strony ulicy Warszawskiej łatwo trafiliśmy na często odwiedzane przez turystów Mauzoleum Serca Józefa Piłsudskiego i jego matki Marii Piłsudskiej z Bilewiczów, gdzie dzięki inicjatywie członków koła Centralnego Utrzymania Ruchu Arcelor Mittal zapaliliśmy znicze i pozostawiliśmy biało-czerwoną flagę. Kolejny punkt programu to przejazd na Antokol do Kościoła św. Piotra i Pawła – jednej z najpiękniejszych barokowych świątyń Europy, dalej Ostra Brama ze słynnym obrazem czczonym zarówno przez katolików, grekokatolików, jak i prawosławnych. Ostra Brama zasłynęła w XVI wieku, gdy została przekazana karmelitom i przekształcona w kaplicę ze sławnym obrazem Najświętszej Marii Panny- Matki Miłosierdzia. Zwiedziliśmy również Kościół św. Teresy, Cerkiew Św. Trójcy i dawny klasztor Bazylianów, Kościół św. Kazimierza – patrona Litwy, Ratusz i Plac Ratuszowy. Ratusz to jeden z trzech historycznych ratuszów pozostałych na Litwie. Budynek został zbudowany w XV wieku, odbudowany w XVIII wieku przez Wawrzyńca Gucewicza po zniszczeniu przez pożary dzisiaj służy jako miejsce wystaw, a Plac Ratuszowy, podobnie jak w dawnych czasach wykorzystywany jest podczas jarmarków. Następne miejsca zwiedzania to Muzeum Adama Mickiewicza – niestety tylko z zewnątrz, Zaułek Bernardyński oraz Aleja Giedymina. W godzinach wieczornych udaliśmy się do hotelu na kolację i zasłużony odpoczynek.

Trzeciego dnia po późnym śniadaniu zwiedziliśmy Muzeum Energetyki i Techniki, a następnie przejechaliśmy do niezwykle malowniczych Trok – zabytkowego miasta z przepięknym jeziorem Gelve, po którym podzieleni na trzy grupy mieliśmy okazję płynąć małymi stateczkami podziwiając między innymi piękny zamek zbudowany na wyspie. Najmniejsza grupa etniczna mieszkająca na Litwie to Karaimi, a największe skupisko tej grupy od XIV wieku ma siedzibę w Trokach. Przywiezione przez nich z Turcji narodowe danie - Kibiny (pieczony pieróg nadziewany mielonym mięsem, pieczarkami lub warzywami) cieszy się tutaj ogromnym powodzeniem i my również skosztowaliśmy tego przysmaku po czym wróciliśmy do Wilna. Tutaj odwiedziliśmy Kościół Bernardynów, pomnik Adama Mickiewicza i perłę gotyku - Kościół św. Anny, Katedrę Wileńską z kaplicą św. Kazimierza i grobami królewskimi Wzgórze Giedymina oraz Górę Trzech Krzyży. Część uczestników stromą ścieżką udało się na górę, gdzie mogli podziwiać piękną panoramę miasta. Odwiedziliśmy również najmniejszą dzielnicę Wilna – Zarzecze. Główne wejście do Republiki Zarzecza to most na rzece Wileńka, który został zbudowany w 1901 roku. Chociaż przekraczając granicę nie ma obowiązku pokazywania paszportu, to w pobliskim centrum informacyjnym Republiki Zarzecza można uzyskać wizę. Granicy strzeże także słynna Syrenka z Zarzecza która znana jest z tego, że swoim śpiewem zwodzi podróżnych, aby zostali na Zarzeczu na zawsze. W Republice obowiązuje specjalna konstytucja, którą można zobaczyć przy ulicy Paupio i jest tłumaczona na 25 języków. Każdy odwiedzający Zarzecze znajdzie w tej dzielnicy coś ciekawego. Czwarty i ostatni dzień po śniadaniu i wykwaterowaniu ruszyliśmy w drogę powrotną do Krakowa zatrzymując się jeszcze w Kownie na krótkie zwiedzenie miasta, gdzie zobaczyliśmy Katedrę św. Piotra, Biały Łabędź - słynny ratusz i rynek, dawny kościół i klasztor Jezuitów gimnazjum, w którym pracował Adam Mickiewicz, Kościół Witolda i Dom Perkuna. Do Krakowa dotarliśmy ok. godziny pierwszej w nocy i zadowoleni udaliśmy się do domów, a wycieczkę będziemy wspominać jeszcze długo, planując kolejne wycieczki Nowohuckiego Oddziału SEP.

opracowanie i zdjęcia: Wiesław Kwedyczenko