Newsletter Tydzień w SEP

Wypromowanie Przemysława Sadłowskiego na doktora jest dużym sukcesem polityki historycznej prowadzonej przez SEP, jest to bowiem pierwsza praca doktorska z historii elektryki polskiej której powstaniu patronowało SEP. Historia elektrotechniki zyskała tym samym dedykowanego jej profesjonalistę.

W dniu 8 października 2020 roku odbyła się na Uniwersytecie Opolskim obrona pracy doktorskiej mgr historii Przemysława Sadłowskiego, członka Pracowni Historycznej SEP w Opolu pt. Warszawscy pionierzy elektrotechniki. Profesorowie Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej w latach 1921-1939.

Celem rozprawy było omówienie roli pierwszych profesorów elektrotechników w powstawaniu Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej, a w szczególności wyjaśnienie fenomenu szybkiego jego powstania. W pracy przedstawiono sylwetki pierwszych profesorów wydziału: Kazimierza Drewnowskiego, Mieczysława Pożaryskiego, Stanisława Odrowąża-Wysockiego, Konstantego Żórawskiego, Leona Staniewicza i Romana Trechcińskiego. Pokazano ich pochodzenie, doświadczenia przed przyjściem na uczelnie, wskazano skąd je czerpali i jak z nich korzystali na politechnice. Ukazano aspekty ich działalności naukowej i dydaktycznej na uczelni. Omówiono również ich działalność pozauczelnianą. Omawiani profesorowie byli szefami najważniejszych katedr Wydziału.

W pracy pokazano jak komplementarny zespół profesorów reprezentujących wszystkie działy dyscypliny elektrotechnika z racji swego potencjału naukowego i zawodowego oraz zdecydowanej woli był w stanie w ciągu stosunkowo krótkiego czasu doprowadzić do powstania pełnowartościowego wydziału, kształcącego inżynierów elektryków, którzy dobrze sprawdzali się w pracy zawodowej. Wojna polsko-bolszewicka zakończyła się w 1920 r., studenci zaczęli powracać na uczelnie. W 1921 roku powstał samodzielny Wydział Elektrotechniczny (później Elektryczny), a do końca roku akademickiego 1924/25 ukształtowała się zasadnicza struktura wydziału. W pustych murach opuszczonych przez rosyjską uczelnię, w pierwszych trudnych latach po I wojnie światowej, powstały główne katedry wydziału i co jeszcze trudniejsze laboratoria oraz znaczna część skryptów i podręczników do podstawowych przedmiotów. Powstał pełnowartościowy wydział, łączący działalność dydaktyczną z pracą naukową.

Bezskuteczne wcześniejsze liczne próby utworzenia polskiej wyższej uczelni w Warszawie, nie uzyskiwały zgody zaborcy. Taka możliwość powstała dopiero w odrodzonej Polsce. Stała się ona katalizatorem zgodnych działań organizatorów wydziału: Drewnowskiego i Pożaryskiego, wraz z pozostałymi pracownikami wydziału.

Prace uzupełniono o dane dotyczące Wydziału Elektrycznego, jego struktury, rozwoju, kadry, planów i programów studiów. Krótko omówiono studentów i wybitnych absolwentów wydziału. Praca składa się z pięciu rozdziałów, wstępu, zakończenia i aneksów. Liczy 354 strony.

Promotorami tej pracy byli prof. Jerzy Hickiewicz, kierownik Pracowni Historycznej SEP oraz śp. prof. Janusz Dorobisz z Uniwersytetu Opolskiego, którego rolę przejął później prof. Marek Masnyk, Rektor Uniwersytetu Opolskiego. Została ona pozytywnie oceniona przez recenzentów: prof. Grzegorza Hryciuka z Uniwersytetu Wrocławskiego i prof. Marka Jakubiaka z Politechniki Warszawskiej.

W obronie uczestniczył Prezes SEP Piotr Szymczak, który podkreślił, że niniejszy zakończony powodzeniem doktorat jest rezultatem zbliżenia SEP ze środowiskiem historyków.

Zatwierdzenie stopnia doktora Przemysława Sadłowskiego zostało uchwalone jednogłośnie na posiedzeniu Rady Naukowej UO w dniu 29 października 2020 r.

Pracownia Historyczna SEP w Opolu

Jerzy Hickiewicz, Przemysław Sadłowski, Piotr Rataj